haiz. galing ako kila yabs knina,dinala cya sa makati med and thank God di naman kung anu ang sakit nya. mjo me nana lang daw ang tonsils na nag cause ng lagnat nya. actually nung saturday ko pa napansin na me ubo't sipon cya and ako din mjo inubo at sipon din. galing kc kmi sa makati med din kung saan pna tignan si mame last friday, cguro dahil sa madami ang umuubo dun mjo me nkuha kaming bacteria. saturday night, i told her to rest na ng maaga kasi mjo malala na ung ubo nya, nahihilo at me sinat na din. then sunday, sabi nya sakin pawala-wala ung lagnat nya so sabi ko mag rest n lang cya. then kninang mga 4am, i receive a text message from her na dalhin na cya sa makati med kc super taas na ang lagnat nya and hinang-hina na cya.
i immediately rushed to makati med pero unfortunately me nangyayari pala sa baclaran that causes the LRT to be so mabagal. mjo na stranded ako ng 30 mins sa Quirino station so i decided na mag bus na lang, ung me mga stars-stars na bus papuntang ayala. so baba ako ng LRT, waited for the bus to arrive mga 15 mins na cguro ng me mapansin akong paparating na stars-stars na bus papuntang ayala. aba ng bigla na lang itong mwala sa daan, e nalingat lang naman ako! dun ko naalala na ginagawa nga pla ang daan sa V.Cruz, dun kc ang regular route nila so siguro iniba nila un sa ngayon. hay! nasayang ang 15 mins. so lakad ako ng 2 blocks sa pagbabaka sakaling me maharang na star-star na bus, and again i waited for another 10 mins. and ayun na.salamat naman at me dumating din! nang bandang nsa Singalong nko, yabi texted me na papauwi na daw cla! "WHAT?!" sabi ko wait for me, kc on the way na din ako. and sa sobrang traffic, bumaba ako ng Pasong Tamo and from there nilakad ko na lang hanggang Makati Med, in broad daylight man! grabe! when i saw them, ang unang bati sakin ng mom nya. "grabe, pawis na pawis ka!" hahah. then, i told them the story. i saw yabi, nanghihina pa. i hugged her and hold her hand the whole trip.
we arrive at their house, we ate lunch and let yabs have a rest fo a while. then her mom talked to me about her plan na isama si yabs next year sa states para mag work. buti na lang nakatalikod cya ng sinabi nya sakin un, kundi cguro nakita nyang nangilid ang tear sa eyes ko. heheh. ewan ko, im not being selfish pero ayoko malayo ang yabi ko sakin. gusto ko ngang isagot na,"basta po ba ibabalik nyo sya sakin eh." heheh. im happy na sad sa thought na un, happy coz it will give her the opportunity to work abroad and fulfill her dreams and sad becoz di biro ang malayo sa taong mahal na mahal mo, na halos kasama mo everyday, na nagpapasaya sayo, na nagbibigay ng meaning sa life mo, na kumu-kumpleto sayo, na lagi andyan for you. and when it happen i wont only lose my girlfriend, but also my bestest friend, my kaharutan, my kabataan, my everything! waah! yabs! yabyu! im not being selfish, pero db me point nmn ako para maging sad dun. then her mom asked me kung ano daw ang plan ko. mjo npa-smile ako and halos masabi ko ng "gusto na po namin pakasal!". heheh. im not that stupid noh, so i told her na work muna and mag save. mjo maganda ang naging conversation namin ng mom nya, me mga nakakatawa, meron ding mga seryoso.
when yabs woke up, i told her about the converstaion i had with her mom. i told her na masa-sad ako if it happens. and she told me na cya din naman, and we share a very warm hug. she told me not to talk about it pa muna kasi matagal pa naman un, and she hug me tighter. dont know what to do when that time comes, pero the best thing we can do now is to cherish and enjoy the moment that we are together.
i immediately rushed to makati med pero unfortunately me nangyayari pala sa baclaran that causes the LRT to be so mabagal. mjo na stranded ako ng 30 mins sa Quirino station so i decided na mag bus na lang, ung me mga stars-stars na bus papuntang ayala. so baba ako ng LRT, waited for the bus to arrive mga 15 mins na cguro ng me mapansin akong paparating na stars-stars na bus papuntang ayala. aba ng bigla na lang itong mwala sa daan, e nalingat lang naman ako! dun ko naalala na ginagawa nga pla ang daan sa V.Cruz, dun kc ang regular route nila so siguro iniba nila un sa ngayon. hay! nasayang ang 15 mins. so lakad ako ng 2 blocks sa pagbabaka sakaling me maharang na star-star na bus, and again i waited for another 10 mins. and ayun na.salamat naman at me dumating din! nang bandang nsa Singalong nko, yabi texted me na papauwi na daw cla! "WHAT?!" sabi ko wait for me, kc on the way na din ako. and sa sobrang traffic, bumaba ako ng Pasong Tamo and from there nilakad ko na lang hanggang Makati Med, in broad daylight man! grabe! when i saw them, ang unang bati sakin ng mom nya. "grabe, pawis na pawis ka!" hahah. then, i told them the story. i saw yabi, nanghihina pa. i hugged her and hold her hand the whole trip.
we arrive at their house, we ate lunch and let yabs have a rest fo a while. then her mom talked to me about her plan na isama si yabs next year sa states para mag work. buti na lang nakatalikod cya ng sinabi nya sakin un, kundi cguro nakita nyang nangilid ang tear sa eyes ko. heheh. ewan ko, im not being selfish pero ayoko malayo ang yabi ko sakin. gusto ko ngang isagot na,"basta po ba ibabalik nyo sya sakin eh." heheh. im happy na sad sa thought na un, happy coz it will give her the opportunity to work abroad and fulfill her dreams and sad becoz di biro ang malayo sa taong mahal na mahal mo, na halos kasama mo everyday, na nagpapasaya sayo, na nagbibigay ng meaning sa life mo, na kumu-kumpleto sayo, na lagi andyan for you. and when it happen i wont only lose my girlfriend, but also my bestest friend, my kaharutan, my kabataan, my everything! waah! yabs! yabyu! im not being selfish, pero db me point nmn ako para maging sad dun. then her mom asked me kung ano daw ang plan ko. mjo npa-smile ako and halos masabi ko ng "gusto na po namin pakasal!". heheh. im not that stupid noh, so i told her na work muna and mag save. mjo maganda ang naging conversation namin ng mom nya, me mga nakakatawa, meron ding mga seryoso.
when yabs woke up, i told her about the converstaion i had with her mom. i told her na masa-sad ako if it happens. and she told me na cya din naman, and we share a very warm hug. she told me not to talk about it pa muna kasi matagal pa naman un, and she hug me tighter. dont know what to do when that time comes, pero the best thing we can do now is to cherish and enjoy the moment that we are together.
No comments:
Post a Comment